Λαπαροσκοπική Χειρουργική

Όταν πριν από τρεις περίπου δεκαετίες μια ομάδα γυναικολόγων επιχειρούσε την πρώτη λαπαροσκοπική επέμβαση ίσως δεν συνειδητοποιούσε την επανάσταση που θα ξεσήκωναν και το ξεχωριστό κεφάλαιο που θα έγραφε στην ιστορία της χειρουργικής.

Η ιδέα του ελάχιστου τραύματος συνδυάστηκε αρμονικά με την αλματώδη ανάπτυξη της τεχνολογίας και απέδωσε τα οφέλη της.  Σήμερα οι περισσότερες κλασσικές επεμβάσεις της γενικής χειρουργικής γίνονται λαπαροσκοπικά.  Πρώτα η χολοκυστεκτομή και αργότερα άλλες επεμβάσεις της κλασσικής γενικής χειρουργικής εκτελέστηκαν λαπαροσκοπικά και αμέσως η νέα τεχνική  έγινε ευρέως αποδεκτή και αγαπητή από τους περισσότερους χειρουργούς διότι εμφάνιζε πλεονεκτήματα που δεν τα συναντούσαν στις κλασσικές επεμβάσεις. Η είσοδος στην κοιλία γίνεται από μικρή τρύπα έως 1,5 εκ.  συνήθως στον ομφαλό αλλά και σε άλλα σημεία ανάλογα με την επέμβαση και μέσω της τρύπας αυτής μπορεί να εισαχθεί κάμερα και να επισκοπηθεί έτσι όλη η περιτοναϊκή κοιλότητα (λαπαροσκόπηση). Κατόπιν με μικρές τομές μεγέθους 0,5 έως 1,5 εκ εισάγονται οδηγοί (trocar) και δι αυτών τα κατάλληλα εργαλεία για την εκτέλεση της επέμβασης. Η κάμερα που στις ημέρες μας είναι υψηλής ανάλυσης προβάλει την εικόνα σε μεγάλη μεγέθυνση στην οθόνη με συνέπεια να βλέπει ο χειρουργός λεπτομέρειες των ιστών που θα δυσκολεύονταν να παρατηρήσει με γυμνό μάτι. Όλα αυτά συνεπάγονται  μικρότερο εξωτερικό τραύμα διότι δεν υπάρχει πλέον η ανάγκη της μεγάλης τομής για την προσπέλαση της κοιλίας, λιγότερο πόνο άρα και μικρότερη ανάγκη για παυσίπονα κι ταχύτερη ανάρρωση κινητοποίηση και επάνοδο σε φυσιολογική δραστηριότητα.

Οι επεμβάσεις που πραγματοποιούνται κατά κόρον λαπαροσκοπικά σήμερα είναι η χολοκυστεκτομή, η σκωληκοειδεκτομή, ο αποφρακτικός (συμφυτικός) ειλεός, οι διάφορες κήλες, η διαφραγματοκήλη, οι επεμβάσεις παχυσαρκίας οι εντερεκτομές / κολεκτομές και οι ογκολογικές επεμβάσεις.

Θα αναρωτηθεί κανείς, μόνο πλεονεκτήματα έχουν οι λαπαροσκοπικές επεμβάσεις; Η απάντηση είναι όχι. Έχουν και μειονεκτήματα με  κυριότερο το οτι ο χειρουργός στην λαπαροσκόπηση δεν χρησιμοποιεί την δεύτερη πιο σημαντική αίσθησή του στη χειρουργική  μετά την όραση, την αφή. Γι αυτό και μια  μερίδα των χειρουργών δεν αποχωρίστηκαν ποτέ την κλασσική χειρουργική στο σύνολό της. Που βρίσκεται λοιπόν η αλήθεια; Τι να ζητήσει ο ασθενής; Τι να προτείνει ο χειρουργός;

Η επιτυχία μιας επέμβασης μετράται με το εάν πέτυχε τον σκοπό της με τις λιγότερες κατά το δυνατόν  επιπλοκές ή υποτροπές. Μεταξύ των χειρουργικών τεχνικών που υπάρχουν για την αντιμετώπιση μιας πάθησης λογικό είναι να υπερτερεί αυτή που θα πληρεί τις ανωτέρω προϋποθέσεις αλλά θα προσφέρει και λιγότερο πόνο και καλύτερη ανάρρωση.  Φαίνεται λοιπόν και από στατιστικά στοιχεία ότι η λαπαροσκοπική χειρουργική πράγματι υπερέχει από αυτή την άποψη για τις περισσότερες παθήσεις.  Η μεγαλύτερη καμπύλη εκμάθησης, η δυσκολότερη πρακτικά εκμάθηση της λαπαροσκοπικής μεθόδου συγκριτικά με την αντίστοιχη κλασσική δεν αποτελεί τροχοπέδη για τους περισσότερους χειρουργούς αρκεί να θυμούνται ότι είναι προτιμότερο να μετατρέψουν μια λαπαροσκοπική επέμβαση σε ανοικτή όταν υπάρξει μεγάλη δυσκολία  παρά η λαπαροσκοπική χειρουργική να γίνει αυτοσκοπός που σε συνδυασμό με τον χειρουργικό εγωισμό  οδηγήσει σε επικίνδυνες ατραπούς για τον ασθενή.